Veilig achterop door Paul van vliet
Ik heb soms van die akelige dagen
Dat alles me te groot wordt en te veel
En wat ik aangehaald heb
Kan ik slecht verdragen
En alles wat ik nog moet doen
Grijpt me naar de keel.
Ik wordt al zenuwachtig wakker
Dat wordt alleen maar erger
Door dat driftige gejakker
Met een koffer vol verantwoordelijkheid
Waaraan ik me vertil
En honderdduizend dingen die ik eigenlijk niet wil
En ik moet nog zoveel doen
Ik moet nog Zoveel doen
Kan ik nou vandaag niet weer eens even net als toen…
Veilig achterop
Bij vader op de fiets
Vader weet de weg
En ik weet nog van niets
Veilig achterop
Ik ben niet allee
Vader weet de weg
Vader weet waarheen
Ik weet nog hoe het rook
Ik weet nog hoe het was
Met m’n armen om hem heen
M’n wang tegen z’n jas
Vader weet de weg
Ik weet nog van niets
Veilig achterop
Bij vader op de fiets
Ik heb zo vaak een onbestemd verlangen
Een zeurderig gevoel van droevigheid
En dat verlangen kan dagen blijven hangen
En waar ik ga of lig of sta
Ik raak het niet meer kwijt
Niks is leuk en niks is boeiend
Alles is vervelend en mateloos vermoeiend
Een lusteloze levenloze wezenloze heer
Die treurig zit te kijken
Naar de wereld en het weer
Ik moet nog zoveel doen
Ik moet nog Zoveel doen!
Kan ik nou vandaag niet weer eens even net als toen…
