You are here: Home » Artikelen over kwetsbaarheid » Kennis maken met je Innerlijke Kinderen

Kennis maken met je Innerlijke Kinderen

De meeste van ons hebben het volste vertrouwen gehad in onze ouders dat zij wisten wat het beste voor ons was.

Je geloofde wat ze van je vonden en zoals zij het leven zagen was de waarheid. Veel goedbedoelde opvoeding heeft ons achtergelaten met gevoelens van minderwaardigheid, onduidelijke angsten, boosheid, schuldgevoelens en onmacht.

Opmerkingen als:

  • Val me niet lastig.
  • Wat ben je toch een kluns.
  • Wat ben je toch een moeilijk, vervelend kind
  • Ga je nou weer zitten janken?
  • Hang niet zo aan me.
  • Je bent hopeloos.

Ook non-verbale gedragingen hebben invloed op je gehad. Mijn zuchtende moeder gaf mij het gevoel dat ik een last voor haar was. Zo kun je het gevoel hebben dat een ouder niet echt naar je luistert terwijl ze met iets anders bezig zijn. Zonder dat het de bedoeling was voelde je je keer op keer afgewezen, niet goed genoeg of een last. Als daartegenover weinig tot geen positieve opmerkingen kwamen of je niet liefdevol werd geknuffeld dan ontstaat er een fundament van zelfafwijzing en zelfveroordeling. De geboorte van een negatief zelfbeeld. Kinderen die zich al jong afgewezen voelen gaan zich afzonderen, gaan hun eigen gang of gaan veel buiten spelen en met buurtkinderen naar huis. Andere kinderen blijven angstig bij moeder in de buurt. Later klampen ze zich vast aan hun partner.

Kleine kinderen kunnen nog niet genuanceerd denken. Ze betrekken alles op zichzelf en denken zwart-wit. Als moeder zich te vaak negatief uitlaat dan concludeert het dat het een slecht kind is. Het denkpatroon in alles of niets kan zich later bij tegenslag in het leven voortzetten. Bijvoorbeeld “Niets lukt mij”, “Ik ben waardeloos”.

Je had nadat je uit huis ging eigenlijk maar twee keuzes, de opvattingen van je ouders overnemen of je ertegen verzetten. Wanneer je moeder overal commentaar op had kun je dat gaan overnemen of je besluit dat je alles in je leven positief wil benaderen omdat je niet zo wilt zijn als je moeder. Als ouders veel ruzie maakten kun je dat hebben overgenomen of je hebt besloten nooit ruzie te maken met je partner. In beide gevallen is er geen sprake van authentiek gedrag. De een is meegaand gedrag en het andere is tegen-gedrag

Afgesneden van jezelf

Door het gevoel van afwijzing enerzijds en een gebrek aan geborgenheid en liefde anderzijds, snijd je jezelf af van je oorspronkelijke identiteit. Je gaat jezelf en de omgeving bewijzen dat je een goed, lief, aardig, behulpzaam, een sterk kind en later een sterk mens bent. Kinderen die opgegroeid zijn met veel discipline kunnen later dwangmatig gedrag gaan vertonen of onvoorwaardelijke gehoorzaamheid of gaan pleasen. Pleasen is een indirecte manier om aan te geven dat je behoefte hebt aan waardering en aandacht. Je geeft, vaak onbewust om positieve aandacht terug te krijgen

Als je geleerd hebt om je verdriet in te houden, boos worden niet werd getolereerd en angst belachelijk werd gemaakt, dan heb je dit leren onderdrukken. Terwijl deze emoties je juist de weg wijzen naar je oorspronkelijke identiteit. Daarom is het belangrijk om verdriet te hebben over de nare ervaringen die je in je jeugd hebt meegemaakt. Doe je dat niet dan gaan deze onverwerkte emoties ondergronds en komen ze tot uiting in fysieke klachten, onverwachtse huilbuien, woede-uitbarstingen of depressie.

  • Met welke eigenschappen van je ouders had je de meeste moeite?
  • Herken je deze bij jezelf?
  • Of ben je het tegenovergestelde gaan doen?

De stem van je ouders

Zonder dat je het in de gaten hebt bepaald de stem van je vader en/of je moeder nog steeds je doen en laten. Deze stem geeft je een schuldgevoel, jaagt je op, weerhoud je ervan je hart te volgen of vind dat je niet goed genoeg bent. Deze stem(men) belemmeren je levensgeluk.

Je eigen stem ontwikkelen

Om je levensgeluk en je vitaliteit te kunnen ontwikkelen is het belangrijk dat je leert luisteren naar je eigen stem, de stem van je verlangens, je gevoelens en je grenzen. Je kunt je eigen innerlijke rust en innerlijke wijsheid creëren.

Oude pijnlijke ervaringen aangaan

We zijn geneigd pijnlijke ervaringen uit het verleden uit de weg te gaan. Het is een soort magisch denken dat je het verleden ‘gewoon’ achter je kan laten en ze daarmee verdwijnen.  Vervolgens komen deze pijnlijke ervaringen tevoorschijn door middel van fysieke klachten, vermoeidheid, onrust, ontevredenheid of depressie. Of je bouwt een dikke muur om je heen waardoor er geen gevoelens meer naar buiten kunnen en niet meer naar binnen kunnen. Je bent afgestompt. Veel mensen compenseren oude pijnlijke ervaringen door zogenaamde vervullende ervaringen zoals drinken, eten, shoppen of altijd bezig zijn met werk of sport. Het is allemaal een vorm van vluchten.

Je aangepaste persoonlijkheid afleggen

Om jezelf weer te kunnen vinden zul je je eerst bewust moeten worden van al je aangepaste gedrag. De rollen die je bent gaan ‘spelen’ in je leven, ook al hebben ze je veel opgeleverd. Het valt niet mee om de Pleaser los te laten, want die krijgt veel waardering. Maar gaat deze rol je uiteindelijk wel gelukkig maken door altijd maar bezig te zijn met het geluk van anderen?

Signalen, symptomen van een schadelijke of emotioneel verwaarloosde jeugd:

  • Ik ben conflict-vermijdend.
  • Ik zoek ruzie op.
  • Ik heb woedeaanvallen.
  • Ik pas me altijd aan de wensen van een ander aan.
  • Ik kan geen ‘nee’ zeggen.
  • Ik wil dat mensen mij aardig vinden.
  • Ik doe alsof ik gelukkig ben.
  • Ik moet anderen helpen.
  • Ik vraag nooit om aandacht of hulp.
  • Ik laat mijn emoties nooit zien.
  • Ik moet presteren. Ik moet de beste zijn.
  • Ik mag niet falen.
  • Ik ben bang voor kritiek.
  • Ik ben bang voor bepaalde mensen.
  • Ik heb alles onder controle.
  • Ik heb altijd alles in de gaten.
  • Ik bekritiseer vaak anderen.
  • Ik heb veel zelfkritiek.
  • Ik voel me nooit goed genoeg.
  • Ik heb het gevoel dat ik achter een muur zit.
  • Ik durf niet voor mezelf op te komen.
  • Ik kan moeilijk alleen zijn.
  • Ik kan me moeilijk verbinden.
  • Ik ben een perfectionist.
  • Ik moet altijd van alles van mezelf.
  • Ik ben vaak onzeker.
  • Ik ben vaak bang.

Wat mocht je niet zijn in de kindertijd

Wat je niet mocht zijn is nu je uitdaging. Mocht je geen emoties tonen? Mocht je niet lastig zijn? Mocht je niet iets willen? Deed jouw mening er niet toe? Deed jouw behoefte er niet toe? Mocht je niet lui zijn of slordig?

Als je hiermee gaat experimenteren kom je hoogstwaarschijnlijk gevoelens van schaamte en schuld tegen alsof je ouders elk moment kritiek gaan geven. Besef dat je dat zelf mag weten en voel je even een recalcitrante puber. Die zit ook in jou.

Nog steeds op zoek naar toestemming van je ouders?

Misschien heb je een poging gedaan om het gemis in de kindertijd te bespreken. Maar helaas zijn de meeste ouders niet in staat om het gemis aan emotionele verbinding alsnog te vervullen. Wanneer je ze hierop aanspreekt is de kans groot dat ze zich gaan verdedigen of jouw verhaal niet serieus nemen, omdat ze vinden dat je alle nodige liefde hebt gehad of ze vinden dat je niet moet zeuren omdat ze zelf ook met dit gebrek aan aandacht hebben moeten leven. Je ouders ga je niet meer veranderen. Soms blijven mensen door hun loyaliteit ouders bezoeken terwijl ze nog steeds op een nare manier worden behandeld. Ook al voel je je loyaal, je hebt zorg te dragen voor je eigen welzijn en geluk.

Het kan nodig zijn om even afstand te nemen van je ouders om je jeugdervaringen en het gemis aan emotionele verbinding te kunnen verwerken, zodat je je verdriet en boosheid hierover kunt toestaan. Gevoelens en herinneringen die je jarenlang hebt weggestopt kunnen naar boven komen. Dat kan een heftige reactie teweegbrengen zoals hyperventilatie, paniekaanvallen of extreme gevoelens van somberheid of eenzaamheid. Pijnlijke herinneringen kunnen ook doordringen in je dromen. Het kan nuttig zijn de dromen op te schrijven om er een betekenis aan te geven. Dromen helpen met verwerking en kunnen op een veilige manier herinneringen naar je bewustzijn brengen.

Wat draag je mee aan je verleden in het heden?

  • Geeft de omgeving je de indruk dat je nog niet volwassen bent?
  • Verander je vaak van baan, heb je moeite om je ergens thuis te voelen?
  • Heb je problemen met je ouders, strijd je met hen of ga je ze uit de weg?
  • Ben je nog bang voor (een van) je ouders?
  • Heb je een negatief beeld van jezelf, bijvoorbeeld dat je nooit goed genoeg bent?
  • Gedraag je je vaak kleiner of groter dan je bent?
  • Doe je nooit iets leuks voor jezelf?
  • Ben je altijd anderen aan het helpen?
  • Ben je vaak boos op van alles in de wereld?
  • Vlucht je vaak uit een relatie?
  • Heb je moeite om je leven vorm te geven, blijft het hangen in dromen?
  • Heb je moeite om voor jezelf op te komen, je stem te laten horen?
  • Kom je niet echt tot je recht?

Herken je je in meer dan drie situaties, dan heeft het verleden duidelijk grip op je huidige leven.

Het is tijd om je oorspronkelijke identiteit te gaan ontdekken.

Een effectieve manier om jezelf te ontdekken is door terug te gaan naar de kindertijd waar jouw fundament is gevormd. We wandelen samen door verschillende leeftijdsfases. Je gaat ervaren welke gebeurtenissen en welke mensen jouw ontwikkeling hebben beïnvloed. Je maakt kennis met jouw Innerlijke Kinderen. Er zijn verschillende Innerlijke Kinderen die in verschillende leeftijdsfases zijn ontstaan. Elk Innerlijk Kind heeft bepaalde herinneringen waaraan gevoelens en aannames zijn gekoppeld. Veel gevoelens en aannames zijn onbewust en liggen ergens in jou opgeslagen. Al deze Innerlijke Kinderen wachten op jou om door jou gezien en ervaren te worden. Daarnaast wachten ze nog steeds op zaken die je destijds niet hebt gehad zoals steun, bevestiging, aandacht en knuffels. De enige die dit nu nog kan geven ben jezelf. De meeste mensen zijn zich totaal niet bewust van hun Innerlijke Kinderen die zich de hele tijd kenbaar maken door gevoelens en emoties, situaties waar we tegenop zien, wanneer we weerstand ervaren, iets doen met tegenzin en ze maken zich kenbaar in de signalen van je lichaam. Denk aan spanning, vermoeidheid en onrust.

We houden ons nog steeds aan de regels, normen en waarden, verwachtingen van ouders en aan de rol die je in het gezin had. Denk aan ´Moeders lievelingetje´, ´Vaders oogappeltje´, ´De Oudste die voor de kleintjes zorgt´, ´De Bemiddelaar´, ´Het Zwarte schaap´, ´De Behulpzame´ ´Het Stille Kind`, ´Het Zelfredzame Kind´, ´Het Kwetsbare Kind´, ´Het Slimme Kind´ of ´Het Moeilijke Kind, Het Domme Kind’. Dit heeft je gevormd maar dit ben je niet. Hoewel de meeste mensen denken dat ze dit zijn en deze rol blijven ze ook in hun volwassen leven ´spelen´.

Wat heeft deze rol je destijds opgeleverd?

Wat heeft de rol je opgeleverd in je volwassen leven?

Welke emoties dienen zich aan als je deze rol opgeeft?

 

Wil je los komen van belemmerende patronen? Ik, Marja Postema, help je graag.

COACHING MOGELIJKHEDEN

 

Ben je al even bezig met bewustwording en je persoonlijke ontwikkeling?

Heb je behoefte aan verdieping, verheldering en aan het oplossen van hardnekkige patronen?

Heb je behoefte aan een persoonlijke en professionele ontwikkeling?

Zowel de coaching als de opleiding vinden plaats in Amersfoort.

 

Werken met het Innerlijke Kind leert je om te gaan met jouw kwetsbaarheid. Dit is onderdeel van het tweede deel van de opleiding Emotioneel Meesterschap

Lees hier meer over

 

INTERESSANT ARTIKEL? Wil je het delen met je netwerk?

Marja heeft dertig jaar ervaring in het begeleiden van mensen bij de ontwikkeling van hun Emotionele Intelligentie en het loskomen van vroegkinderlijk trauma. Zij is auteur van het boek 'Emoties wat moet ik ermee?' en 'ABC van 15 emoties'. Marja heeft een effectief stappenplan ontwikkeld dat je helpt om emoties beter te herkennen, te accepteren en te uiten. Ze is getrouwd, heeft een volwassen dochter en woont en werkt in Amersfoort.

https://www.omgaanmetemoties.nl