Krijg inzicht in destructieve emotionele patronen en het effect op je mentale, psychische, emotionele en fysieke gezondheid.
Emotionele patronen ontstaan vaak al in de kindertijd. Bijvoorbeeld een kind dat zichzelf een last voelt, omdat de moeder ongelukkig is, kan onbewust besluiten om er alles aan te doen om de moeder te ontlasten en gelukkig te maken. Dit kan leiden tot een patroon die je onbewust in je volwassen leven blijft uitleven en ten koste gaat van je welzijn en je gezondheid.
Een kind stopt met het uiten van verdriet of boosheid als er niemand is die haar/hem kan troosten of geruststellen. Het leert het uiten van emoties zien als een teken van zwakte en als het verlies van controle. Hoe kan dit kind zich ooit levendig en vrij voelen?
Destructieve emotionele patronen hebben (onbewust) aanhoudend een negatief effect op je hormoonstelsel en je immuunsysteem. Het is onbewust wanneer je er van jongs af aan, aan gewend geraakt bent. Het is normaal geworden. De stress die bepaalde patronen veroorzaakt, herken je niet, omdat de manier van leven zo normaal voor je is.
Andere destructieve emotionele patronen zijn:
Je aanpassen aan de behoefte van anderen, waardoor een gebrek aan autonomie ontstaat.
Voortdurend in symbiose willen zijn met een ander om je veilig te voelen waardoor een gebrek aan autonomie ontstaat.
Angst voor onenigheid en conflicten, bang om boos te worden en voor jezelf op te komen.
Geen grenzen aangeven over wat je niet wilt, waardoor je over je heen laten lopen en mensen misbruik van je kunnen maken.
Te veel verantwoordelijkheid op je nemen ontstaan door plichtsgevoel tegenover anderen.
Pleasen; altijd vriendelijk, behulpzaam en aardig moeten zijn, waardoor je al je ergernissen en ongenoegens onderdrukt.
Je laten mishandelen (emotioneel en/of fysiek) in een relatie.
Geen NEE durven of kunnen zeggen tegen een hulpvraag van anderen. Als ik nee zeg voel ik mij schuldig.
Aangeleerde hulpeloosheid, je volkomen overgeleverd voelen aan de negatieve invloed van je omgeving. Het is een psychologische toestand waardoor je niet uit een stressvolle situatie stapt, ook al heb je daar de gelegenheid toe.
Onderdrukte boosheid leidt tot een verstoord immuunsysteem.
Voor je gezondheid is het belangrijk dat je inzicht krijgt in de invloed van je vroegere omgeving en de invloed van patronen op je lichamelijke gezondheid.
De scheiding tussen lichaam en geest
Bij de westerse medische benadering van gezondheid en ziekte wordt nog steeds uitgegaan van een scheiding tussen het lichaam en de mentale en emotionele aspecten. Stress wordt gezien als het gevolg van bepaalde gebeurtenissen zoals een overlijden, ziekte of een scheiding. Natuurlijk geven deze gebeurtenissen veel emotionele stress maar er is een andere vorm van stress die veel meer invloed heeft op je gezondheid. Dat zijn de chronische dagelijkse stressfactoren, die door de lange duur voor een gewenning zorgen. Je hebt het niet meer in de gaten maar ondertussen doet het zijn schadelijke werk aan je gezondheid. Het put je uit. Stress is niet hetzelfde als de nerveuze spanning die je soms ervaart en weer overgaat.
Chronische stress is een meetbare verzameling van objectieve fysiologische processen in het lichaam, waarbij het brein, het hormoonstelsel, het immuunsysteem en een groot aantal andere organen betrokken zijn. Zowel dieren als mensen kunnen stress ervaren zonder dat ze zich er bewust van zijn.
Uit: Wanneer je lichaam nee zegt (p. 42)
Je bent in staat om jezelf af te splitsen van dit gevoel van stress.
Je hebt al jong geleerd om je af te splitsen van je gevoelens van gemis, gekwetstheid, pijn en van je normale behoeften. Je bent je er niet meer bewust van. Ook ben je je niet bewust van de destructieve patronen. Maar dat wil niet zeggen dat ze geen invloed op je welzijn hebben. Dat is het venijnige. Het maakt zich juist kenbaar in het lichaam. Doordat je je niet bewust bent van je innerlijke toestand, ben je minder goed in staat om jezelf te beschermen. Stel dat je niet voelt dat je moe bent. Dan ga je door tot je lichaam ‘nee’ zegt. Hetzelfde geld voor emoties. Stel dat je geen ergernis voelt, dan kunnen mensen over je heen lopen, omdat je niet in staat bent om de ergernis als een signaal te zien dat je een grens moet aangeven.
Wellicht zit er een grens aan de hoeveelheid energie die het zenuwstelsel heeft om emoties te onderdrukken, terwijl deze emoties juist de behoefte hebben om gezien en gehoord te worden.
Fysiologische stress is dus de schakel tussen bepaalde gedragspatronen en ziekte.
Bij veel chronische ziektes zijn de stressfactoren verborgen en chronisch. Ze komen voort uit ervaringen in de kindertijd, vroegere emotionele programmering en onbewuste psychologische coping stijlen. Op emotioneel niveau is er een slecht ontwikkeld zelfbewustzijn. Je leeft eerder vanuit een automatische reactie op anderen, zonder echt te voelen wie je zelf bent en wat je eigen behoeftes en verlangens zijn.
De kans op ziekte wordt vergroot door bepaalde patronen die voor fysiologische stress zorgen. Dat zijn patronen waarbij verdringing en onderdrukking van emoties, geen nee kunnen zeggen en je eigen behoeften negeren een grote rol spelen. Dit gedrag bevordert stress, omdat je niet goed voor jezelf zorgt. Dit is ongeacht of je je hier bewust van bent. Als deze patronen zich jarenlang voordoen ontstaat bewust of onbewuste chronische stress en kunnen ze de homeostase in het lichaam en het immuunsysteem aantasten, waardoor je vatbaar wordt voor ziekten omdat je weerstand tegen ziekte verkleint.
De emotionele omstandigheden waarin je opgroeit bepalen welk gedrag je gaat ontwikkelen.
In feite zijn het vooral coping strategieën in het omgaan met de omstandigheden waarin je opgroeit. Er is een belangrijk verschil tussen een aangeboren karaktertrek die verbonden is met iemand zijn wezen en een gedragspatroon die ontwikkeld is om geaccepteerd en gewaardeerd te worden in het gezin. Helaas denken veel mensen dat ze deze aangeleerde eigenschappen zijn, en ze er daardoor niets aan kunnen doen. Niets is minder waar. Het inhouden van emoties is een coping stijl, even als pleasen en perfectionisme. Ga maar eens voor jezelf na: Als je als kind verdrietig, teleurgesteld, overstuur of boos was, was er dan iemand bij wie je dit kwijt kon, die je kom geruststellen? Het aanpassingsgedrag dat daaruit voortkomt maakt je vatbaar voor ziekte omdat een deel van jezelf moet ontkennen. Dit gegeven van zelfontkenning zal ondergronds zorgen voor een gevoel van somberheid en vutloosheid.
Lichamelijke signalen
Lichamelijke pijn, zoals pijn in de darmen of pijn in je buik, geeft je informatie over je totale welzijn. Wanneer je niet in staat bent om de vertaling te maken naar gevoelens en emoties, die aangeven dat je bijvoorbeeld ergens tegen op ziet of dat je iets niet wilt en tegen je zin in toch doet, geeft je lichaam je herhaaldelijk signalen dat je niet goed bezig bent. Negeer je al deze signalen, zal de stress toenemen in je lichaam, totdat het lichaam je ´helpt´ om NEE te zeggen.
De emotiecentra in de hersenen hebben een grote invloed op de neurologische en hormonale processen van de stressrespons. De onderdrukking van negatieve emoties is een chronische en significante bron van schadelijke stress.
Uit: Wanneer je lichaam Nee zegt. (P. 188)
Auto-immuunziekten zijn ziekten waarbij het immuunsysteem zich tegen zichzelf keert
Auto-immuunziekten zoals alzheimer, multiple sclerose, astma, reumatoïde artritis brengen allemaal onevenwichtigheden met zich mee in het fysiologische stressreguleringssysteem.
Binnen ons organisme is fysieke muiterij het gevolg van een immunologische verwarring die een perfecte weerspiegeling is van de onbewuste psychologische verwarring van wat wel en niet van onszelf is. In deze verwarring van grenzen vallen de immuun cellen het lichaam aan alsof het een lichaamsvreemde stof is, net zoals het psychische zelf wordt aangevallen door naar binnen gerichte verwijten en boosheid. Net als het immuunsysteem en het zenuwstelsel beschermen emoties het organisme tegen bedreigingen van buitenaf. Emoties als angst, boosheid en liefde zijn net zo noodzakelijk voor de overleving van het organisme als zenuwimpulsen, immuun cellen of de activiteit van hormonen.
Uit: Wanneer je lichaam Nee zegt. (P. 198)
Wil je onderzoeken hoe je bent beinvloed in het gezin waarinje bent opgegroeid, dan help ik je graag.
Meld je aan via het contactformulier voor een gratis intake/kennismakingsgesprek
Ben je al even bezig is met bewustwording en je persoonlijke ontwikkeling?
Heb je behoefte aan verdieping, verheldering en aan het oplossen van hardnekkige patronen?
Heb je behoefte aan een persoonlijke en professionele ontwikkeling?
Wil je vat krijgen op verschillende vormen van conditionering?
Wil je mensen helpen om fysiek, mentaal en emotioneel gezond te worden?
OPLEIDING EMOTIONEEL MEESTERSCHAP VOOR PROFESSIONALS
Wil je weten welke stressymptomen aangeven dat je op weg bent naar een burn-out?
Vraag de gratis test aan:
Inspiratie: Als het lichaam NEE zegt. Auteur: Gabor Maté
